عموما آسیب های ورزشی به دو روش طبقه بندی می شوند, که یکی براساس علت بروز آسیب دیدگی و دیگری براساس آسیب بافت بدن می باشد.

براین اساس, آسیبهای ورزشی براساس علت بروز آسیب دیدگی به سه دسته آسیب مستقیم, آسیب غیر مستقیم و آسیب استفاده بیش از حد طبقه بندی می شوند, و طبقه بندی براساس بافت آسیب دیده به دو دسته آسیب بافت نرم و آسیب بافت سخت صورت می پذیرد. در ادامه به اختصار به معرفی هر یک از این آسیب دیدگیها می پردازیم.

1- طبقه بندی براساس علت بروز آسیب دیدگی

آسیب مستقیم: اینگونه از آسیب دیدگیها در اثر اعمال یک ضربه و یا نیروی خارجی ایجاد می شود. در این حالت, آسیب دیدگی از طریق برخورد با فرد دیگر, مانند تکل زدن حریف مقابل در فوتبال, و یا برخورد با یک جسم خارجی, مانند برخورد توپ کریکت با ورزشکار, حادث می شود. میزان شدت این آسیب دیدگیها از یک در رفتگی جزئی تا شکستگی استخوان متغیر می باشد.

آسیب غیر مستقیم: اینگونه از آسیب دیدگیها معمولا در یک فاصله معین از محل برخورد ایجاد می شود مانند افتادن بروی یک دست کشیده شده, که منجر به در رفتگی شانه می شود. علاوه براین, اینگونه از آسیب دیدگیها ممکن است که در اثر یک برخورد فیزیکی ایجاد نشود, بلکه از طریق یک نیروی داخلی ایجاد شود, مانند انجام حرکات کششی بیش از حد تحمل عضلات و تاندونها و یا انجام ناصحیح تکنیکهای ورزشی. اینگونه از آسیب دیدگیها معمولا در ورزشکاران تازه کار رایج می باشد.

آسیب ناشی از استفاده بیش از حد: اینگونه از آسیب دیدگی ها زمانی رخ می دهد, که یک نیروی اضافی و یا یک نیروی ارتعاشی برای مدتی بروی استخوانها و یا سایر بافتهای بدن اعمال می شود. عموما, در این حالت ورزشکار سعی می کند که بیش از حد تمرینات خود را انجام دهد و یا بطور ناگهانی شدت تمرینات خود را افزایش دهد. در مراحل اولیه این آسیب دیدگی درد ناچیز و یا اصلا دردی روی ناحیه آسیب دیده وجود ندارد, که به همین دلیل ممکن است که ورزشکار از روی بی اطلاعی فشار بیشتری روی ناحیه آسیب دیده وارد نماید که این مسئله باعث می شود که ناحیه آسیب دیده فرصت کافی برای التیام را نیابد. نهایتا, ناحیه آسیب دیده متورم شده و درد آن نیز افزایش میابد.

عموما علائم اینگونه از آسیب دیدگی ها زمانی خود را نمایان میسازد, که در نوع تمرین تغییراتی ایجاد می شود مانند افزایش شدت تمرینات, که در این حالت ناحیه آسیب دیده قادر نخواهد بود, که خود را با فشار جدید تطبیق دهد. تعداد زیادی از اینگونه از این آسیب دیدگیها در نتیجه برنامه تمرینی بد و غیر استاندراد ایجاد می شود, بطوریکه در اینگونه از برنامه های تمرینی بدن ورزشکار زمان کافی برای ریکاوری را پیدا نمی کند.

عامل دیگری که باعث آسیب از نوع کارکرد بیش از حد بدن می شود, انجام نادرست تکنیکهای ورزشی و یا استفاده از تجهیزات غیراستاندارد و ناهمگون با سایز ورزشکار می باشد, مانند استفاده از یک راکت سنگین در تنیس و یا اجرای نادرست تکنیک بکهند و یا استفاده از کفشهای نامناسب برای پیاده روی و دویدن.

2- طبقه بندی براساس نوع بافت آسیب دیده

آسیب بافت نرم: اینگونه از آسیب دیدگی ها متداول ترین نوع آسیب دیدگی در فعالیتهای ورزشی می باشد که شامل آسیب پوست, عضلات, تاندونها و لیگامانها می باشد. اینگونه از آسیب دیدگیها باعث خونریزی داخلی و ورم می شود.

آسیب بافت سخت: اینگونه از آسیب دیدگیها, شامل آسیب استخوانها و ساختار اسکلتی بدن می باشد. اینگونه از آسیب دیدگیها از در رفتگی استخوان تا شکستگی کامل استخوان را در بر می گیرد. اینگونه از آسیب دیدگیها احتیاج به یک نیروی قوی دارد و بافتهای نرم نیز همراه آن آسیب خواهند دید.