این آسیب دیدگی موجب درد در بخش کناری هیپ می شود, بطوریکه دراز کشیدن به سمت مورد درد امکان پذیر نمی باشد. بیورسیتیس (Bursitis) در واقع ورم بیورسا (Bursa) که یک کیسه کوچک حاوی مایع است می باشد.

وظیفه بیورسا محافظت از بافتهای دیگر از فشار و اصطکاک می باشد اما تنش زیاد یا ضربه مستقیم به بیورسا موجب متورم شدن آن می شود. اصطلاح پزشکی برای بیورسا هیپ, بیورسا تروکانتر (Trochanteric Bursa) می باشد به این دلیل که در بالای تروکانتر بزرگ استخوان ران (برآمدی استخوانی در بخش بالای بیرونی استخوان ران) قرار دارد. وظیفه آن در واقع جلوگیری از اصطکاک بین تروکانتر بزرگ و بافتی با نام باند ایلیو تیبیال (ITB) می باشد.

بیورسیتیس هیپ در واقع وضعیتی است که در آن تروکانتریک بیورسا تحریک و متورم شده است. این امر در نتیجه ضربه مستقیم و یا اصطکاک پی در پی باند ایلیوتیبیال بر روی بیورسا در دویدن مسافتهای طولانی می باشد.

علائم و نشانه های بیورسیتیس هیپ

فردی که دچار چنین جراحتی می باشد در ناحیه بیورسا خود احساس درد می کند, اما در موارد شدید ممکن است که این درد به سمت پایین پا نیز منتشر شود. این درد ممکن است در نتیجه حرکت هیپ در زمان راه رفتن, دویدن و بالا رفتن از پله ایجاد شود. متخصص فیزیوتراپ از طریق آزمون تست دست می تواند این عارضه را تشخیص دهد اما جهت تشخیص دقیق می توان از اسکن التراسوند استفاده کرد.

درمان بیورسیتیس هیپ

استراحت جهت فرونشستن علائم از اهمیت زیادی برخوردار می باشد. درمانهای فیزیوتراپی عموما شامل درمان یخ, الکتروتراپی و کشیدن باند ایلیو تیبیال می باشد. استفاده از کیسه های یخی برای مدت بیست دقیقه در هر دو ساعت موجب تسکین درد می شود. استفاده از داروهای ضد ورم نیز جهت تسکین علائم و درد و ورم خیلی موثر می باشد.

هرچند در بعضی موارد خاص که درد برای مدت زمان طولانی وجود دارد تزریق داروهای کرتیکواستروئیدی ممکن است کارساز باشد. بعد از تزریق داروی کرتیکواستروئیدی در بیورسا هیپ, استراحت از فعالیت های ورزشی برای مدت یک هفته بمنظور کاهش علائم ضروری می باشد.

به محض کاهش علائم, استفاده از تمرینهای استقامتی و پایداری می تواند آغاز شود. اینگونه از تمرینها باعث بهبود عملکرد عضله در تنه و لگن می شود که باعث کاهش ریسک آسیب دیدگی مجدد می شود. استفاده از تمرینهای استقامتی با استفاده از توپهای جیم بال بسیار موثر می باشد. زمانیکه استقامت هسته و همسترینگ بهبود یافت بازگشت به فعالیت های عادی امکان پذیر می باشد.

پیشگیری از بیورسیتیس هیپ

استفاده بیش از حد و بی موقع نقش زیادی در توسعه این عارضه دارد. در زمان آغاز و پایان دویدن باید از پیشرفت تدریجی استفاده شود. بعنوان مثال افزایش دویدن 2 کیلومتر در روز به 10 کیلومتر در روز به طور ناگهانی احتمال آسییب دیدگی را افزایش می دهد زیرا بافتها برای این افزایش ناگهانی تنش هنوز آماده نیستند. با افزایش تدریجی شدت, فرکانس و زمان تمرینات بافتهای نرم زمان کافی برای سازگاری با شرایط جدید را دارند.

تمرینها بدنسازی و پایداری باعث بهبود عملکرد عضله در تنه و لگن می شود که باعث کاهش ریسک آسیب دیدگی می شود. استفاده از تمرینهای استقامتی با استفاده از توپهای جیم بال بسیار موثر می باشد.