شکستگی بنت در واقع دررفتگی و شکستگی انگشت شست می باشد. در رفتگی و شکستگی استخوان بنت در بوکسورها, بازیکنان راگبی, فوتبال آمریکایی, دروازه بانهای فوتبال رایج می باشد.

این آسیب اشاره به شکستگی استخوان متاکارپال یا همان شست (Metacarpal) در محل اتصال با استخوان کارپال یا همان مچ دست (Carpal) می باشد. به این مفصل, مفصل کارپو متاکارپال (CMC) گویند و توسط لیگامان اولنار (Deep Ulnar ligament) پایدار می شود. با توجه به موقعیت شکستگی,  مقداری جداشدگی این لیگامان از استخوان وجود دارد که منجر به در رفتگی مفصل می شود. بنابراین این آسیب دیدگی به شکستگی-در رفتگی شست اشاره دارد.

 این آسیب دیدگی توسط دکتر ادوارد بنت (Dr Edward Bennett) که از در رفتگی انگشت شست در زمان سوارکاری در سال 1885 رنج می برده شرح داده شده است و به همین دلیل گاهی به نام شکستگی بنت از این شکستگی یاد می شود. همچنین از این آسیب دیدگی به شکستگی استخوان بوکسور یاد می شود زیرا مکانیزم شکستگی معمولا بوسیله یک نیرو بزرگ در طول اولین استخوان متاکارپال می باشد.

همانگونه که دکتر بنت مورد آزمایش قرار داد این عارضه نه تنها از طریق ضربه مشت ایجاد می شود بلکه در ورزشهای دیگر مانند تکل حریف در فوتبال آمریکایی و گرفتن توپ توسط دروازه بان موجب بروز این جراحت می شود.

علائم و نشانه های شکستگی بنت

در ناحیه منطقه آسیب دیده درد شدیدی وجود دارد. این درد با یک ورم در ناحیه شست همراه می باشد بطوریکه این درد و ورم مانع از محدوه کاری شست می شود. این شکستگی توسط تصاویر اشعه ایکس قابل تایید می باشد.

درمان شکستگی بنت

بدلیل ترکیب آسیب دیدگی بنت در سطح مفصل CMC و ناپایداری مفصل بوسیله جداسازی لیگامان اولنار, وقوع انحطاط مفصل(بروز آرتروز) در مفصل CMC در آینده زیاد است.

همچنین, شکستگی بنت که بصورت محافظه کارانه درمان می شوند تمایل به عیوب عملکردی دارند, مانند در رفتگی مجدد و در رفتگی جزئی در حین فعالیت ورزشی و کارهای روزمره, اگرچه همه افراد این مشکل را تجربه نمی کنند.

هرچند, به دلیل مشکلات دراز مدت (بروز آرتروز) و ناپایداری عملکردی که ممکن است رخ دهد, بیشتر ارتوپد ها از عمل جراحی جهت تعمیر شکستگی بنت حمایت می کنند.

برای درمان شکستگی بنت دو روش جراحی اصلی وجود دارد. اولین روش یک روش با حداقل تهاجم می باشد که شامل تزریق یک سیم جراحی در ناحیه شکستگی بدون ایجاد برش می باشد. هرچند در این روش میزان پایداری بدست آمده محدود می باشد و سیم های جراحی در جایی که تکه های شکستگی به خوبی جهت ندارند مناسب نمی باشند. در چنین شرایط یک برش ایجاد می کند و از یک پیچ کوچک جهت اتصال مجدد استخوان استفاده می کند. از مزایای این روش این است که دیگر احتیاج به گچ نیست و فرآیند توانبخشی توسط فیزیوتراپ می تواند زودتر آغاز شود.

حتی بعداز عمل نیز احتمال وقوع آرتروز در مفصل CMC وجود دارد. البته مانند بسیاری از بازسازی مفاصل, نتیجه عمل خیلی به جهت گیری صحیح استخوان در عمل جراحی  بستگی دارد.

هدف از فرآیند توانبخشی برطرف کردن سفتی, بازگردانی رنج حرکتی و افزایش استقامت عضله ها می باشد. استفاده از کیسه های گرم جهت تسهیل در این فرآیند بسیار مفید می باشد. عملکرد دست در طی مدت سه ماه به رنج نرمال خود باز می گردد, اگرچه شست ممکن است برای مدت شش ماه درست عمل نکند.

درمان فیزیوتراپی جهت بازگردانی بازه حرکت و افزایش استقامت عضله بسیار مفید می باشد. انجام فعالیت های ورزشی بوسیله توپ و تجهیزات استقامتی مناسب در خانه برای این امر خیلی مفید می باشد.

پیشگیری از شکستگی بنت

اصولا فرآیند خاصی جهت پیشگیری از این آسیب دیدگی نمی توان انجام داد اما اکثر ورزشکاران جهت کاهش احتمال این جراحت از شست بند یا باند کشی استفاده می کنند.