تا سال 1980 میلادی از چسبهای مختلفی برای چسباندن رویه لاستیکی به تیغه راکت استفاده می نمودند.

در آن زمان این مسئله کشف شد که بعضی از چسبها دارای اثر افزایش سرعت رویه لاستیک می شوند, به این شرط که ورزشکار رویه لاستیکی را در فاصله های زمانی مکرر رویه را به چوب بچسباند. این مسئله به ورزشکار مزایای تهاجمی بیشتری میداد. به این چسبها به همین دلیل چسبهای سرعتی می گویند. هرچند, این چسبها دارای ترکیباتی بودند که دارای بوی متمایزی بودند و همچنین دارای ترکیبات مضری برای سلامت انسان بودند. نهایتا فدراسیون جهانی تنیس روی میز, قانونی وضع نمود, که استفاده از این چسبها را برای ورزشکاران ممنوع کرد.

در حال حاضر چسبهای پایه آب که بدون مواد مضر می باشند تنها نوع چسبی می باشند که شما می توانید برای چسباندن رویه لاستیکی روی تیغه راکت پینگ پنگ استفاده نمائید.


آشنایی با راکت پینگ پنگ

تیغه راکت

رویه لاستیکی راکت


دو روش برای چسباندن رویه لاستیکی بروی تیغه راکت وجود دارد که یکی برگهای چسبی و دیگری چسبهای پایه آبی می باشد.

1- برگهای چسبی سریع: اینگونه از برگه های چسبی دو طرفه دارای ضخامت 0.05 میلیمتر می باشند. اینگونه از چسبها به سرعت روی تیغه می چسبند ولی خیلی زود بهم میپیچند و لذا خیلی محبوب نمی باشند.

2- چسبهای پایه آبی: نوع دوم چسباندن رویه به تیغه با استفاده از چسبهای پایه آب می باشد که به دو صورت معمولی و سریع می باشند. برای بیشتر ورزشکاران نوع معمولی بهترین انتخاب می باشد. در این روش شما رویه را به تیغه می چسبانید و تا زمانیکه بخواهید رویه را تعویض کنید نیازی به چسب ندارید.

تهیه کننده: گروه برنا اسپرت