سبد خرید خالی است!
راکت تنیس
معیارهای تاثیر گذار در طراحی راکت تا اندازه زیادی به سبک و کیفیت بازی ورزشکار مربوط می شود.
در نتیجه, انواع مختلفی از راکتها در بازار بمنظور ارضاء نیازهای ورزشکاران وجود دارد. این معیارها شامل خصوصیاتی نظیر قدرت, کنترل, راحتی و شکست مکانیکی راکت می باشد. بطور ایده آل, ممکن است که فردی دنبال راکتی بگردد, که تمامی خصوصیات ذکر شده در بهترین شرایط خود باشند, اما دو خاصیت اصلی یعنی قدرت و کنترل از لحاظ فیزیکی در عمل در نقطه مقابل یکدیگر قرار دارند. در ادامه به بررسی معیارهای تاثیر گذار در طراحی راکتها براساس فاکتورهای ذکر شده می پردازیم:
جهت کسب اطلاع از جدیدترین محصولات ورزشی لطفا کانال ما را در اینستاگرام دنبال کنید
1- قدرت
همانگونه که اشاره شد, سیم در راکت نقش یک ترامپولین را ایفاء می کند, بطوریکه سیم حدود 90 درصد از انرژی تغییر شکل خود را پس از برخورد به توپ باز می گرداند. لذا, اولین قانون جهت دستیابی به راکت با قدرت بیشتر, استفاده از یک راکت با هد بزرگتر می باشد. با توجه به این مسئله, در دهه 1970 میلادی بود, که تولید کنندگان جهت دستیابی به راکت با قدرت بیشتر اقدام به تولید راکت با اندازه هد بزرگ و نامتعارف نمودند. به همین دلیل, قوانینی جهت محدود کردن ابعاد راکت تنیس وضع گردید تا تمامی راکتهای مورد استفاده در مسابقات تقریبا دارای شکل و ابعاد یکسانی باشند. پس از اعمال این قانون و محدود شدن اندازه راکتها, جهت افزایش قدرت راکت, تولید کنندگان اقدام به تولید راکت با اشکال مربعی نمودند که البته این راکتها هیچگاه کارایی و محبوبیت راکتهای دایروی و بیضی شکل را پیدا نکردند. روش دیگر افزایش قدرت در راکت, افزایش ضخامت تیغه راکت و استفاده از واشر گرومت بزرگتر در تیغه راکت بود, زیرا که این مسئله باعث افزایش سطح موثر راکت تا سطح بیرونی فریم راکت می گردید. علاوه براین, واشرهای گرومت بزرگتر باعث حرکت آزادنه تر سیم در فریم می شود که این امر باعث افزایش توان قدرتی راکت می شود.
قوانین فدراسیون جهانی تنیس در ارتباط با راکت
فاکتور تاثیر گذار دیگر در قدرت, توزیع جرم (یا همان وزن راکت) می باشد, که البته رسیدن به یک توزیع جرم بهینه یک فرایند بسیار دشواری می باشد. قاعده کلی براین است که راکتهای سنگین تر دارای قدرت بیشتری در مقایسه با راکتهای سبکتر می باشند, اما باید توجه داشت که راکتهای سبک تر با سرعت بیشتری پرواز می کنند و با سرعت بیشتری به توپ می رسند, در حالیکه راکتهای سنگینتر با سرعت کمتری پرواز می کنند و جهت رسیدن به سرعت بیشتر باید انرژی بیشتری در این راکتها صرف شود. لذا چالش اصلی در طراحی راکت براساس توزیع جرم بدین صورت می باشد که راکت هم باید به اندازه کافی سبک باشد که بتواند با سرعت بیشتری پرواز کند و هم جرم زیادی داشته باشد که بتواند قدرت بیشتری به توپ تحمیل سازد.
2- کنترل
تقریبا می توان گفت که تمامی فاکتورهای مورد نیاز جهت دستیابی به یک راکت کنترلی مناسب در نقطه مقابل یک راکت قدرتی می باشد. از اینرو, یک راکت با هد کوچک و پایداری پیچشی بیشتر معمولا باعث بیشتر شدن خواص کنترلی راکت می شود, به این دلیل که در این حالت انحراف زاویه ای کمتری, در زمان برخورد توپ در خارج از مرکز راکت, در فریم و سیم وجود دارد. انحراف زاویه ای بیشتر راکت در زمان برخورد توپ در خارج از مرکز راکت, باعث برگشت توپ از سیم در یک زاویه ای بزرگتر از زاویه برخورد بروی مرکز راکت می شود. این اختلاف کوچک در زاویه باعث بروز یک خطای بزرگ در محل فرود توپ در زمین می شود. لذا, در بعضی از راکتها جهت دستیابی به پایداری پیچشی بیشتر, وزن اضافه بروی دو پهلوی راکت یعنی ساعت 3 و 9 راکت قرار میدهند. فاکتور تاثیر گذار دیگر, استفاده از واشرهای گرومت باریکتر که اجازه حرکت کمتر به سیم در داخل فریم را می دهد, می باشد. همچنین فاصله بین رشته ها در راکت نیز می تواند در خواص کنترلی راکت تاثیر گذار باشد, لذا هر چه تراکم رشته ها بیشتر باشد باعث کشش موثر بیشتر رشته ها می شود و در نتیجه باعث کاهش انحراف زاویه ای برای کنترل بیشتر می شود, اما این مسئله باعث کاهش چرخش توپ می شود که ممکن است برای بعضی از ورزشکاران مهم باشد.
جهت کسب اطلاع از جدیدترین محصولات ورزشی لطفا کانال ما را در اینستاگرام دنبال کنید
3- راحتی و طول عمر راکت
معیار راحتی در طراحی یک راکت بسیار پیچیده و مبهم می باشد و هر یک از ورزشکاران برداشت های خود را از میزان راحتی یک راکت دارد و این امر امکان دارد که یک ورزشکار احساس راحتی و خوبی نسبت به یک راکت نداشته باشد, در صورتیکه ورزشکاری دیگر, همان راکت را بهترین راکت ارزیابی کند. از اینرو مرتبط کردن معیار راحتی به پارامترهای طراحی امری بسیار پیچیده می باشد. تا به امروز, بیشتر توجهات به کاهش بزرگی ضربه و ارتعاشات حاصله از آن بوده است. راکتهای سفت تر ارتعاش بیشتری در مقایسه با راکتهای نرمتر دارند. همچنین راکت با هد بزرگتر اگرچه قدرت بیتشری دارند اما نیرو ارتعاش بیشتری را بدست منتقل می کنند. از جمله روشهای رایج در کاهش شوک حاصل از ضربه, جابجایی مرکز ضربه به مرکز راکت و افزایش وزن محیط فریم می باشد. از جمله معیارهای دیگری که می توان به راحتی مرتبط دانست, پرداخت سطح و موادی که در گریپ دسته ها مورد استفاده قرار می گیرد می باشد که البته در بسیاری از سازندگان استاندارد می باشد.
همچنین, راکتها بگونه ای طراحی می شوند که تا حد امکان در مقابل محدودیتهای اعمال شده در یک بازی سطح بالا دوام بیاورد. با پیداش مواد کربن فایبر, جهش بزرگی در عملکرد و استحکام راکتها پدیدار گردید. شاید تاثیر گذار ترین نقطه در طول عمر راکت, گلوگاه باشد, که البته تولیدکنندگان مختلف این مشکل را بواسطه مواد تقویت کننده مختلف برطرف ساختند. ناحیه حساس دیگر راکت که در طول عمر راکت تاثیر گذار می باشد, قسمت بالای راکت می باشد که ممکن است در بعضی ضربات, روی زمین کشیده شود, که از گارد سپر در این ناحیه از راکت استفاده می شود.
4- انتخاب راکت برای گروههای مختلف
بطور کلی, هیچ راکت ایده آلی برای تمامی ورزشکاران وجود ندارد. ورزشکاران در سطوح مختلف, سبک بازی خودشان را دارند. از اینرو روش دیگر انتخاب راکت, انتخاب راکت براساس سبک بازی افراد و سطح بازی ورزشکار می باشد.
تازه کارها عموما با راکتهای سبک که دارای هد بزرگ می باشند شروع می کنند. از آنجائیکه این ورزشکاران مهارت و استقامت ورزشکاران حرفه ای را ندارند, بیشتر ضربات این ورزشکاران در خارج از مرکز راکت برخورد می کند. لذا, راکت با هد بزرگتر باعث جبران این نقصان در تازه کارها می شود, و باعث می شود که تماس بهتری با توپ داشته باشند و از اینرو سرعت یادگیری در اینگونه افراد افزایش میابد و باعث می شود از بازی لذت بیشتری ببرند. علاوه براین, اینگونه از راکتها دارای پایداری پیچشی در مقابل ضربه های خارج از مرکز می باشند, که این امر باعث ذخیره بیشتر انرژی در ورزشکار می شود, و همچنین هد بزرگتر باعث ایجاد قدرت بیشتری بروی توپ می شود.
جهت کسب اطلاع از جدیدترین محصولات ورزشی لطفا کانال ما را در اینستاگرام دنبال کنید
نوع دیگری از راکتها, راکتهایی می باشند که مخصوص افرادی است که بطور مداوم و برای تفریح تنیس بازی می کنند. اینگونه از ورزشکاران با توجه پیشرفت در سطح بازی ترجیح می دهند که از راکت با هد کوچکتر, جهت کنترل بیشتر, و یک وزن مشخص پروازی راکت با توجه به نوع بازی خود استفاده می کنند. بازیکنان روی خط ترجیح می دهند تا از راکت با وزن بیشتر استفاده کنند در حالیکه ورزشکاران متحرک از راکتهای سبکتر استفاده می کنند. اینگونه از راکتها با وزن پروازی مختلفی ساخته می شوند تا بتوانند پاسخگوی نیاز ورزشکاران متعدد باشند.
نوع دیگر راکتها, راکتهای مناسب ورزشکاران حرفه ای و مسابقه ای می باشند. اینگونه از ورزشکاران معمولا از قدرت خویش برای نهایت کنترل توپ و دقت در ضربه جهت کسب امتیاز استفاده می کنند. اینگونه از راکتها دارای هد خیلی کوچکی می باشند, و با این وجود هد سنگین تری در مقایسه با راکت تازه کار ها دارند. ورزشکاران در این سطح تکیه به وزن پروازی راکت جهت رسیدن به سرعت و قدرت بیشتر نمی کنند و از قدرت خودشان جهت دستیابی به این امر استفاده می کنند. حتی بعضی ورزشکاران ادعا می کنند که راکتی که استفاده می کنند دو برابر سنگین تر از راکت تازه کارها می باشد.
این معیارهای مختلف برای ورزشکاران مختلف اغلب منجر به این مسئله شده تا تولید کنندگان مختلف محصولات خود را بصورت تازه کارها, متوسط و حرفه ای ها طبقه بندی کنند که هر کدام از این راکتها دارای وزن پروازی منحصر به فرد خود می باشند.