شکستگی مچ دست معمولا در زمان افتادن با حالت دست های کشیده رخ می دهد. شکستگی استخوان کپیتیت دو درصد از کل شکستگی مچ دست را تشکیل می دهد. استخوان کپیتیت یکی از هشت استخوان کارپال می باشد که مچ دست را تشکیل می دهند.

این استخوان در ناحیه وسط کارپل قرار دارد و در نتیجه به خوبی محافظت می شود. بیشتر اوقات شکستگی استخوان کپیتیت با شکستگی استخوان دیگری مانند اسکافوید (Scaphoid) همراه می باشد اما در بعضی موارد نیز فقط همین تک استخوان دچار شکستگی می شود. این آسیب دیدگی معمولا در نتیجه افتادن بر روی دست کشیده رخ می دهد.

علائم و نشانه های شکستگی استخوان کپیتیت مچ دست

با ایجاد این جراحت در پشت دست حساسیت و احساس درد وجود دارد. با حرکت مچ دست به سمت بالا (Extension) این درد شدیدتر نیز می شود.

در 48 ساعت ابتدایی جراحت, تشخیص شکستگی با استفاده از تصاویر اشعه ایکش مشکل است و لذا باید اقدامات حفاظتی در این مدت انجام شود. ساپورت مچ با استفاده از مچ بند جهت تسکین درد می تواند مفید باشد. اگر مچ دست بعد از گذشت دو هفته همچنان درد داشته باشد لذا باید مجدد تصاویر اشعه ایکس گرفته شود. در این مرحله شکستگی به راحتی با استفاده از تصاویر اشعه ایکس قابل رویت می باشد.

از آنجائیکه استخوان کپیتیت شریانهای خونی کمی دارد لذا ترمیم آن با پیچیدگی همراه می باشد. این امر خود را بصورت درد در مچ دست در زمان فعالیت نشان می دهد و می تواند برای چند ماه وجود داشته باشد. اگر علائم برای مدت بیش از شش هفته همچنان وجود داشته باشد احتمال عدم التیام استخوان وجود دارد و فرد آسیب دیده باید مجددا به پزشک مراجعه کند.

درمان شکستگی استخوان کپیتیت مچ دست

در شرایط حاد شکستگی که شواهدی از جهت گیری مناسب استخوان در تصاویر اشعه ایکش وجود دارد, پزشک سعی در بی حرکت نگه داشتن مچ دست با استفاده ازگچ یا مچ بند می کند. این گچ یا مچ بند بمدت شش هفته جهت ترمیم استخوان در محل جراحت باقی می ماند. زمانیکه گچ باز شد فرآیند فیزیوتراپی بمنظور بازگردانی بازه حرکتی مچ دست و استقامت عضله های اطراف انجام می شود.

فرآیند توانبخشی بمنظور حفظ بازه حرکتی و کاهش سفتی در شانه, انگشتان و مچ باید صورت بگیرد که این امر باعث می شود تا این مفصل ها بواسطه بی تحرکی سفت نشوند و همچنین باعث کمک کاهش ورم در ناحیه آسیب دیده می شود. با فرض عدم وجود پیچیدگی در پروسه درمان ,گچ بعد از شش هفته قابل باز شدن می باشد و اگر پزشک صلاح بداند فرایندهای توانبخشی بیشتری در این مرحله قابل انجام می باشد.

تمرین در آب گرم نیز باعث می شود تا بیمار در تمامی جهات مچ خود را حرکت دهد و باعث کاهش سفتی نیز می شود. استفاده از توپهای مخصوص تمرین دست جهت افزایش استقامت عضلات و بازیابی پایداری عضلات بسیار مفید می باشد.

اگر تصاویر اشعه ایکس نشان از جابجایی بیش از یک میلیمتر تکه های استخوان کپیتیت را داشته باشد و یا اینکه نشان از عدم التیام استخوان داشته باشد ممکن است که از عمل جراحی جهت درمان استفاده شود. در این روش پزشک با استفاده از پیچ سعی در یکپارچه سازی استخوان دارد. لیگامانها و در بعضی موارد استخوان اسکافوید نیز دچار جراحت می شود که با این عمل آنها نیز ترمیم می شوند.

بعد ازعمل, پزشک می تواند به جای گچ های متداول از گچ های برداشتنی جهت حفاظت استفاده کند البته با این تفاوت که این گچ ها سبک تر و همچنین بهداشتی تر می باشند. بعد از اینکه پزشک تشخیص داد که دیگر احتیاجی به گچ نیست فرایند فیزیوتراپی می تواند آغاز شود.

پیشگیری از شکستگی استخوان کپیتیت مچ دست

عمل خاصی بهنگام بروز این عارضه نمی توان انجام داد. البته در ورزش اسنوبرد احتمال بروز این جراحت خیلی بالا می باشد که استفاده از مچ بند به میزان قابل توجهی می تواند این احتمال را کاهش دهد.